четверг, 18 февраля 2016 г.

Թումանյան

Ամեն երևույթ ունի իր արտաքին կերպարանքը— ձևը և ներքին իմաստը–հոգին։ Ապրողը, գեղեցիկը, կատարյալը դրանց ներդաշնակությունն է, բայց էդ ներդաշնակությունը, դժբախտաբար, շատ է դժար, և մարդիկ սովորաբար վազում են հեշտին․ իսկ հեշտը ձևն է։Թումանյանը խոսում էր գեղեցիկի մասին նրա համար կարևորը հոգին էր։Թումանյանի բանաձն էր նայել հոգուն այլ ոչ թե գեղեցիկին։Թումանյանը ինչ,որ բանից դժգոհում էր։Կարծես մարդկանց խորուրդ էր տալիս ուշադրություն դարձնել հոգուն և պահպանել ներդաշանակությունը։

1 комментарий: