Հովհաննես Թումանյանի ծիտ հեքիաթից հասկացա,որ ծիտը խառնարուկ է։Նրան պետք էր օգնություն նա ստանում էր օգնություն:Ու տալիս էր որևէ բան։Իր տվածի դիմաց սպասում էր ավելին և ինչ,որ տեղ նաև խաբեբա էր։
Տերն ու ծառան հեքիաթի բանալին այն էր,որ պետք է լինել խելացի։Եվ չխափնվել սուտասան մարդուն։
Ձախորդ Փանոսը հեքիաթի բանալին,աշխատել,տանջվել և պայքարել։Փանոսը այդքան ձախողումներից հետո,էլի պայքարում էր։Ինձ դուր եկավ հեքիաթը և ինչ,որ տեղ ինձ օգուտ է տալիս։
Քաջ Նազարը հեքիաթից հասկացա,որ պետք է միշտ պայքարել։Չհուսահատվել ու միշտ պայքարել։Կյանքում պետք է գալիս մեզ պայքարելը։
Անբան Հուռի հեքիաթից հասկացա,որ մի բան անելուց առաջ պետք է լավ մտածել։Որ մի օր այնպիսի աղջկա հետ չամուսնանաս ինչպես անբան Հուռին։
Տերն ու ծառան հեքիաթի բանալին այն էր,որ պետք է լինել խելացի։Եվ չխափնվել սուտասան մարդուն։
Ձախորդ Փանոսը հեքիաթի բանալին,աշխատել,տանջվել և պայքարել։Փանոսը այդքան ձախողումներից հետո,էլի պայքարում էր։Ինձ դուր եկավ հեքիաթը և ինչ,որ տեղ ինձ օգուտ է տալիս։
Քաջ Նազարը հեքիաթից հասկացա,որ պետք է միշտ պայքարել։Չհուսահատվել ու միշտ պայքարել։Կյանքում պետք է գալիս մեզ պայքարելը։
Անբան Հուռի հեքիաթից հասկացա,որ մի բան անելուց առաջ պետք է լավ մտածել։Որ մի օր այնպիսի աղջկա հետ չամուսնանաս ինչպես անբան Հուռին։
Комментариев нет:
Отправить комментарий